Promotie apotheker Hugo de Wit

Dat is kort samengevat de conclusie van het promotieonderzoek van  Hugo de Wit, apotheker bij Zuyderland. Hij heeft zijn proefschrift vorige week aan de Universiteit van Maastricht verdedigd. De titel van zijn promotie-onderzoek is: ‘Medication Optimisation; exploring the use of a clinical decision support system’. Promotor is prof. dr. J.M.G.A. Schols, co-promotores: dr. B. Winkens, dr. R. Janknegt en dr. P.H.M. van der Kuy.
Hugo de Wit onderzocht hoe een efficiënt softwareprogramma kan worden ingezet om het gebruik van verschillende medicijnen in het ziekenhuis en de zorgcentra zo veilig mogelijk te laten verlopen. ‘We behandelen steeds meer ouderen, die steeds meer geneesmiddelen gebruiken. Daarnaast zijn er ook gewoon meer medicijnen om voor te schrijven. Bovendien beïnvloeden de medicijnen elkaar en is de werking van de verschillende medicijnen per patiënt verschillend. Dat kan weer leiden tot meer bijwerkingen en meer ziekenhuisopnames. Deze problematiek willen we graag oplossen,’ vertelt Hugo de Wit.

Maar hoe? Dat kun je doen door patiënten en cliënten van het ziekenhuis en de zorgcentra periodiek aan de hand van drie gegevens te controleren: medicatie, ziektebeelden en laboratoriumgegevens. Maar dat is heel intensief. Zet dat af tegen het aantal patiënten/cliënten waarvoor dit geldt en je komt tot een behoorlijke tijdsinspanning. Maar het effect van de controle bleek, zo blijkt uit literatuur, wel heel nuttig. Er waren behoorlijk minder bijwerkingen te zien en mogelijk ook minder ziekenhuisopnames. Het automatiseren van dit proces zou een behoorlijke kwaliteitsslag zijn in tijd en uitkomst. ‘We hebben de handmatige controle en de softwarecontrole vergeleken en wat bleek? Uit de geautomatiseerde controle kwamen voor een deel andere afwijkingen naar voren dan uit de handmatige controle. Afwijkingen die eerder niet waren gezien,’ legt Hugo de Wit uit.

Tijdens het onderzoek werd ook een formule ontwikkeld voor hetzelfde software systeem die daarmee automatisch kan voorspellen wat de kans van een patiënt is op een delier.  ‘Als je dat weet, kun je maatregelen nemen. Bijvoorbeeld met medicatie, maar nog belangrijker, ook met niet-medicamenteuze oplossingen zoals extra aandacht voor de patiënt , of aangeven welke dag en tijdstip het is.’

Vijf jaar heeft het onderzoek geduurd. Het softwareprogramma is er. Maar hoe nu verder?  ‘We gaan verder met het uitbouwen van het systeem en kijken of we het op meer terreinen kunnen toepassen,’ aldus de promovendus.