Jolanda Salib

Zuyderland MC bereikt goede resultaten met de post-IC-poli

Landelijk heeft een derde van de Intensive Care (IC) patiënten na ontslag uit een ziekenhuis last van het zogenaamde post-IC-syndroom (PICS). Zuyderland MC beschikt daarom over een post-IC-poli. Door middel van vragenlijsten en testen wordt bekeken of de patiënt nog steeds klachten heeft als gevolg van de opname op de IC. Deze klachten kunnen zich zowel lichamelijk als psychisch uiten.

Meta van der Woude, anesthesioloog-intensivist binnen Zuyderland, vertelt dat patiënten met het post-IC-syndroom klachten hebben die vergelijkbaar zijn met klachten na hersenletsel of bij lichte dementie. ‘Ook zien we vaak depressiviteit, angst en moeheid. Ze kunnen minder aan. Sommigen kunnen een jaar na IC-opname nog steeds hun werk niet oppakken. Daarom is het verstandig deze patiënten goed te volgen. Bij hun bezoek aan de post-IC-poli vragen we om een vragenlijst in te vullen. Daarna volgen een aantal testen. Zo zien we of en welke klachten er zijn. Dan volgt een advies naar de huisarts over de behandeling. Dit is maatwerk en kan bestaan uit fysiotherapie, revalidatie, gesprekken met een psycholoog of begeleiding door een diëtist. Na het polibezoek kunnen patiënten als ze dat willen, onder begeleiding van een verpleegkundige, een bezoek brengen aan de IC. Het herkennen van personeel, de ruimte en het horen van de geluiden van medische apparatuur zorgt soms voor veel emotie. Deze ervaring is belangrijk in het verwerkingsproces. Is het bezoek aan de IC te traumatisch voor een patiënt of familie, dan wordt dit achterwege gelaten.’

Jolanda Salib (56) kan hierover meepraten. 17 dagen lag Jolanda op de Intensive Care van Zuyderland, waarvan 15 dagen in coma. ‘Ik lag aan de hart-long machine, de beademing en werd gedialyseerd. Mijn organen vielen uit en iedereen vreesde dat ik zou overlijden. Ik ontving zelfs het Heilig Oliesel. Ik kan me van die hele periode niets herinneren. Gelukkig ben ik toch weer opgeknapt. Nadat ik twee maanden thuis was, ging ik naar de post-IC-poli. Ik voelde me best wel goed en dacht dat ik geen behandeling meer nodig had. Thuis had ik immers al flink geoefend met mijn fysiotherapeut om mijn spieren weer stevig te krijgen. Tijdens de opname was ik namelijk veertien kilo spieren kwijtgeraakt. Dat gaat echt razendsnel als je niet beweegt. Na het invullen van de formulieren en de onderzoeken, bleek dat het lichamelijk wel redelijk goed met me ging, maar tussen mijn oren zat het nog helemaal niet goed. De specialist adviseerde een intensief behandeltraject in dagbehandeling. Het is niet niks als je op de IC hebt gelegen. Een goede nazorg is dan ook heel erg belangrijk voor de patiënt én voor de familie.’

Meta van der Woude: ‘De post-IC-poli bestaat nu vier jaar en we bereiken goede resultaten. Het post traumatisch stress syndroom wordt vanaf 2015 in Nederland officieel erkend als ziektebeeld.’