‘En dan word je wakker op de Intensive Care’
de heer Offermans
Intensive Care‘En dan word je wakker op de Intensive Care’
‘Opeens werd ik onwel in het ziekenhuis van Kerkrade tijdens een bezoek aan de polikliniek. Dat was schrikken! Vanaf dat moment weet ik niks meer. Uiteindelijk ben ik met de ambulance naar het ziekenhuis in Heerlen gebracht en terecht gekomen op de Intensive Care. Ik werd wakker met een buis (tube) in mijn mond en keel waardoor zuurstof in mijn longen werd geblazen. Ik ben onwel geworden omdat ik geen lucht meer kreeg. Ik dacht dat ik stikte en dat het afgelopen was. Nadat de tube eruit ging, werd me geadviseerd om het eerste half uur tot een uur niet te praten. De stembanden moesten er namelijk weer aan wennen dat er lucht langsging. Praten ging daardoor wat moeizaam, maar ik merkte dat het steeds beter ging.’
Als de heer Offermans stabiel blijft, mag hij mogelijk snel naar de verpleegafdeling. Hij vertelt dat er goed voor hem wordt gezorgd op deze afdeling. ‘Mijn vrouw en mijn zoon zullen blij zijn als ze zien dat het vandaag een stuk beter met me gaat. Ook zij zijn heel erg geschrokken.’ De verpleegkundige vertelt dat de heer Offermans nu zestig is en dat hij zeker nog veertig jaar mee moet. Hij lacht: ‘Wie zou dat niet willen? Maar dan wel in goede gezondheid uiteraard.’
