‘Voor mij voelt het alsof de puzzelstukjes op hun plaats zijn gevallen’
Bianca van der Naald
Zorgcentrum Aldenhof‘Voor mij voelt het alsof de puzzelstukjes op hun plaats zijn gevallen’
Bianca van der Naald (35) ging in september 2018 een nieuwe uitdaging aan. Ze startte met de driejarige combi-opleiding MZ-VIG. Een gloednieuwe opleiding binnen Zuyderland. Als ze de studie met succes afrondt, ontvangt ze als een van de eersten maar liefst twee mbo-diploma’s, medewerker maatschappelijke zorg én verzorgende IG.
Tien jaar geleden stopte Bianca met werken om al haar aandacht te richten op de opvoeding van haar kinderen. Als een vriendin haar wijst op de combi-opleiding MZ-VIG is ze meteen enthousiast. Ze werkte als tiener al tijdens haar vakantie in zorgcentra. Eerst een aantal uurtjes per week, daarna in de weekenden als afdelingsassistente. Bianca: ‘Ik zorgde voor de broodmaaltijden, dronk koffie met de bewoners en las de krant voor. Daarna heb ik aan een aantal beroepen ‘geproefd’, maar ik miste de voldoening. Ik realiseerde me dat ik altijd een klik met de zorg heb gehad. In onze familie was ik van kleins af aan, diegene die een dekentje over een ziek familielid legde. Hoogste tijd dus om een opleiding te volgen op dit gebied.’
‘Ik ben heel erg geïnteresseerd in het medische gedeelte van de opleiding. Daarnaast zorgt het maatschappelijk stuk van de opleiding ervoor dat ik mensen beter kan begeleiden. Wij leren om op een hele menselijke manier, medisch te werk te gaan. Dit werk mag nooit routine worden.’
‘Voor mij voelt het alsof de puzzelstukjes op hun plaats zijn gevallen. Wat ik nu doe voelt niet als werk of als school, maar als iets wat ik mág doen en tegelijkertijd veel voldoening geeft. Daar krijg ik energie van en het mooie is dat ik dat ook overbreng op de bewoners.’
‘Een aantal keren mocht ik terminale patiënten mee begeleiden in het laatste stukje van hun leven. Dit voelt zo goed en daar ben ik zo dankbaar voor, dat ik erover nadenk om na mijn opleiding een richting te kiezen in de palliatieve zorg. Als ik ook maar iets kan doen om het proces van sterven wat draaglijker te maken, ook voor de nabestaanden, dan voelt dat voor mij als heel erg bijzonder.’
